Gülüp geçerdim bir zamanlar
aşk denince.
Tanımazdım sevgi ve arkadaşlığı
Yoktun o zamanlar sen
Sevgi bence anlamsızdı...
Bir çift gözdüm tabiatı gören
Uzaktan gelirdi sesler, yankısız
Ve,bir sürü insan koşuşurdu önümde
Düşünmek uzaktı benden yıllardır...
Her şey oyundu benim için
Evde,okulda,sokakta
Küçük çocuğun dünyası da küçüktü
Böyle sürüp gidecek sanırdım dünyayı...
Bir gün her şey değişti
Anlamlar büyümeye başladı kat kat
Uzaktaki ses yankılanır oldu içimde
Her şeyiyle genişledi,tüm açılar...
Ve..sen çıktın karşıma bir gün
Senden tatlı bir şey yoktu benim için
Şimdi sen de yoksun,ilk günkü gibi
Bir merdiveni daha çıkmışım,
seni arıyarak...