Aydın Sarıkaya - Çiş Bir

en kırmızı misketimi kaybettim
diye ağladı bir çocuk
yüzünü döndü
gökyüzüne
sıyırdı donunu
işedi
güneşin kırmızı ateşine

güneş gıdıklandı
gülmekten karnı patladı
her yer
kırmız misket yağıyordu

hem çocuk
hem güneş
hem de cümle alem
rahatladı