Atilla Yükün - Yanan Gül

Ne kadar saklasan özlediğin belli
Söndüremezsin içindeki yangını,
Başlamışsa zamanların en güzeli
Susturamazsın artık dudaklarını.

Anlatır bana özlemini derinden,
Yanar alnında, terleyen avuçların
Alevler taşarken; göz bebeklerinden
Yakar değdiği yeri parmak uçların

Çok geç artık; bu sevdadan dönebilmek için…
Bak şimdi seninle dolu her tarafım
Bu özlemli halinle daha güzelsin…
Benimde saçımdan, tırnağıma kadar;
Tutuşan bir şeyler var içimde…
Sen şimdi yanan bir gülsün ellerimde.