Gün gelir unutulur birer, birer,
Yürekten sevdiğin o bakışlar
O mahzun bakışının, üzerine
İstif, istif yığılır hüzünler
Yüreğinde gizlediğin sevgiler
Bir ışık göremez, zamanla ölürler,
Kimin içinde,
Düşmediği kuyular yok ki
Her yanı buz kesmiş,
Çıkmak için güneşi beklediği
Bir tebessümde yüreğinin
Buzlarının eridiği
Özlemediği yok ki…
Gün gelir, yüreğinde söner hüzünde
Düşlerinden de, siması da silinir gitgide
Gömmeden gönlünün mezarına…
Son bir defa sımsıkı sarıl sevdiğine…
Ah bu ne keder, ne ah çekiş
Son bir defa derin nefes al;
Göreceksin ki; Bu sevdanın ardı
Masmavi bir deniz…