Atilla Yükün - Sen İçime Akansın

Sevme dedim, sevme dedim çok denedim
Sonunda senin için kalbimle harpteyim.
Dönüp baktım geriye hala yol aldığım yerdeyim.
Ey kalbim ben sana bir türlü söz geçiremedim
Sustum damla, damla yağmuru aldım içime
Bil ki? Son kez süzülen değilsin bu gözlerden
Hep akan bir suyun biçimini alıp ta gitsen de sen…
Hep ilktir yolcu sonraya doğru bilirsinrin
Günler yaşlanırdı ama; Uzaklık eskimezdi hiçbir zaman
Bu gönülden ne fırtınalar ne yağmurlar geldi geçti
Ama hiçbiri senin kadar derinden sevilmedi
Düşün açarken rengini kaybeden çiçeği bile
Toprağına ulaşır ve gömülür oraya durmadan
Sen de bir kelebeksin artık uç durmadan
Kaderden kaçınılmaz biliyorum, kaderimsen
Sevmesen de kalbinin köşesinde bir yerde gizlen
Yaşamanın gizemidir zaten sır gibi bir yalnızlık
Aşkın bir cephe açmıyorsa kendine artık…