Hissettiğinde kendini yorgun ve bitkin
Sessiz bir gecenin, sualsiz kıvrımlarında
Öylesine daldığında, geçersin kendinden
Bir düşünce köpürür, coşar içinden
Yağmur ne durur, yağar hep yoğunlaşır
Bulut rengini değiştirir hep koyulaşır
Su gibidir yağar geceye hep düşünce
Gölgesine saklanmış, ruhu gezer başka yerlerde
Burada durmuştur zaman, vurmaz hiç yelkovan
Gözlerde bakar bakışlar, ama aynı bakış değildir.
İnsan her gün ölür, ama doğma şansı yoktur iki kere
Hiçbir gün, hiçbir gece bir birine benzemez bir kere
Tükettiğimiz zamanda bocaladık yaşamın içinde
Su gibidir yağar geceye hep düşünce
Ulaşılmaz çelişkilidir sözler, kaçar hep birbirinden
Gerçekler gelirdi her gün yalanın üstesinden
İyiliktir sardığın kucağından, kötülüktür batan bir diken
Söz edemezsin sevgiden, ayrılıktır hep başında dikilen
Özlemdir adı ilk aşkımın, o da genç bir kız değildir artık
İnanmıştık sadece, inandığımıza inanmıştık…
Sevmiştik bir kere gönülden…
Gözlerden yaş düşünceye kadar geceye…