Ben seni, sende hiç yaşamadığım halde
Sormayın, özlerim, nedenini bulamam
Ne zaman görsem karşımda, dilim tutulur konuşamam
Sözde varım, nedense bilirim ama anlatamam
Oysa kıyısı olmuşum deniz gözlerinin
Dalgaları beni dövse de durmadan,
Düşler içindeydim, yanılgıları hiç sorgulamadan
Gözlerin yoksa artık, ben buralarda kalamam
Senden kaçsam da, kalbimden kurtulamam
Seni sevmek, mor menekşenin kırgınlığıymış.
Bu yüzden sana susuz kalır, seni yaşayamam
Her nefeste kendimle buluşur, kendimi anlayamam
Bu yüzden hep sana geç kalır, boynuna ulaşamam
Oysa kalbim sana ayaklanmış bir kere
Sözlerin anlamsız, bakışın da olsa bir değeri
Yorumlama ihtiyacı duymadan hiç kimseyi
Sokulsaydık bir birimizin sıcağına
Olmayacak bir şey değil mi?
Bir insanın, bir insanı anlaması!
Fakat sen beni hiç anlamadın…