Araf Temizkan - Kış Güneşi

Kelebeğin ömrü kadar gülümseme....
Nehirler,
Okyanuslar,
Kıtalar aşıp
Bilinmeyen yerlerden,
Eski şarkılardan,
Dipsiz kuyulardan çıkıp gelmiştin...

Kolayca gitmeyecektin..Gitmemeliydin de...

Birden bire...
Ansızın
Kaçar gibi...

Usulca,
Kırmadan,
İncitmeden,
Ürkütmeden yola koyuldun.
Şimdi,
Ucu açık bir ayrılık yaşıyorumd
Dönüş tarihi olmayan...

Sen kendi tarafını tuttun,kendini yaşam ünitesine
beni berzah alemine attın...

Günler sararıp soldu,
Günler yandı,
Bitti.
Kül oldu...

Yedi uyayanlar uyandı..
Sen gelmedin..

İçimde birşeyleri korumam lazımdı.
Kalbimi mumyaladım..
Şimdi sadece biraz soğuk!