Anonim Şiirler - Biliyorum Sevmeyeceksiniz

Paramparçaydı kırılmıştı.
Daha üstünden çok zaman geçmemişti.
Solgun yüzüne bakıyordum.
Ellerini gezdiriyordum bedeninde.
Tek bir dokunuşum bile ısıtmayacaktı onu biliyordum.
Gözleri kar küresi gibiydi beyaz ve karanlık.
Dünya gözüme korkunç gelmeye başlamıştı.
Uzun bir süre sesim çıkmadı sadece bekledim.
Yanımda olmasa da yanında olmak rahatlatıyordu beni ve biliyorum bu şiiri sevmeyeceksiniz.
Kim sever ki ölü bir bedeni.
Hayata direnememenin hikayesiydi bu henüz yeni oynanmış.
Oyuncular selamlıyorlardı seyircileri.
Alkış sesleri mistik bir ses gibi yankılanıyordu tüm salonda ve biliyorum bu şiiri sevmeyeceksiniz.
Kim sever ki ay ışığı olmadan geceyi ?
İzler olmadan bulunabilir mi cesedin katili.
Boynunda bıçağın soğuk metalini hissederek son sözlerini söylerken , ağlarken.
Biliyorum bu şiiri hiç ama hiç sevmeyeceksiniz.