Gözlerim damlar yüreğime
Tutsak zamanında duyguların
Kanarım
Dipsiz kuyulara dalarım soluksuz
Bir hıçkırık tutar
Bir gümleme gelir derinden
Kıyametimdir yanarım
Ve sonra
Milyarlarca hücre olurum bağımsız
Dağılırım sonsuzluğa
Paramparça
Okyanus dibinde
Yıldızlar ötesindeyim
Her parçam bir göktaşı
Simsiyah bir evrende serseri
Dışım parlar içim söner
Ve sonra
Okyanus dibindeki
Yıldızlar ötesindeki dokularım birleşir
Kendimi yaratırım yeniden
Yağmur sonrasındaki doğa gibiyimdir
Yağmur sonrası güzeldir
Temizliktir dinginliktir erinçtir
Taze bir sevinçtir
O an içim içime sığmaz
Çarpar yüreğim
Uçabilirim
Ve sonra
Biter dinginlik
Biter sevinç
Bozulur hava bir kez daha
Kahretsin
Benliğimi yine kaplar bir hüzün
Başlar bir kanama daha
Ilık dereler akar gözlerimden
Vurur bir dalga daha derinden
İnerim kör kuyulara
Eririm kederimden
Çökerim
Yüreğim kan gölü
Ve sonra
Bir gümleme daha duyulur
Dağılır beden
Paramparça
Ve yiterim sonsuzluklarda