Aklımdasın hep
Her pazar saat yirmi ikiyi vurunca
Açıyorum radyoyu
Sesin geliyor
Ama sen yoksun
Çocukluğumda
Bir gramofon tamircisi vardı yakınımızda
İzlerdim yaptıklarını
Taş plak sürekli cızırdar
İğnesi kafa sallardı
O kafadan çıkan sese
Müzik diyorlardı
Lambalı radyolara ne kadar da şaşırmıştım
Kocaman ve ahşap
Duymadığım ezgiler çalardı
O kadar insan
O kadar müzik aleti
Bu sandığa nasıl sığardı
Ve hiç görünmeden
Nasıl girip çıkardı
Yıllar yılları kovaladı
Uzunçalarlar çıktı elektrikli pikaplar,
Makaralı, kasetli teypler
Transistorlu radyolar
Sonra televizyonlar uydular
CDler DVD ler ve blu tut
Bilmem kaçıncı göbek cep telefonları
Saniyede milyarlarca işlem yapan bilgisayarlar
Binlerce televizyon kanalı
Şimdi her şey bir parmak ötede
Bir tık yetiyor
Parmak kadar alette
On binlerce müzik parçası
Yüzlerce film,
Sözlükler, ansiklopediler
Bilgiye ulaşmak kolay
Doğruyu bulmak mı
İşte o zor
Onca yıl geçti
Ve her şey çok değişti
Şimdiki medya bir soytarı
Haberler yalan, sesler sahte
Nerede o canlı radyo konserleri
Teknoloji gelişti
Müzik haber efekti olur mu demeyin
Hizmette sınır yok
Pis bir oyun bu
Her yerde yalan
Yalanla yönleniyor kamuoyu
O eski gramofonlar
Radyolar teypler televizyonlar
Kandırmazlardı bizi
Oysa şimdi
Şarkılar haberler hepsi yapay
Her şey oyun
Dünya parmağımın ucunda
Bir sanal alemde yaşıyorum
Dünyanın çöplüğünde
Gerçeği arıyorum
Aklımdasın hep
O yüzden açıyorum her pazar radyoyu
Sesini duyuyorum
Ama sen yoksun