Havalar bozuldu ozonlar yırtık,
İnsanlar viçdanı yitirdi artık,
Dokunsan birine bir parmak çirtik,
Barut gibi patlar düzen bozuldu.
İnsanlık yok oldu nefse bürüdü,
Ölçüler, terazi, hukuk çürüdü,
Yanlişlar doğruya bindi yürüdü,
Haklıyı, haksızı çözen bozuldu.
Dini narkoz ettik yattık uyuştuk,
Haramı huramı yedik mayıştık,
Karşı koyanlara saydık sayıştık,
Hak ile hukuku yazan bozuldu.
Boğazımı sıkar viçdan taş eli,
Emekci can çeker kimde bedeli?
İnsanlar nefsinden yana olalı,
Kış, baharı, yazı, hazan bozuldu.
Sevgiyi saygıyı süpürdük çöpe,
Doğruyu diyeni gönderdik ipe,
Başın tacı oldu oruspu kahpe,
Ar, namus, kadın, kız, kızan bozuldu.
Gençleri zehire kimler çekiyor?
Zehir tohumunu kimler ekiyor?
Kimi karıştırır kimi yıkıyor?
Kabımız, kovamız, kazan bozuldu.
Dost, korkuyor yazmaz oldu şairler,
Kâfiyesiz allak, bullak şiirler,
Yaşanmiyor çile dolu şehirler,
Harita, planı çizen bozuldu.
Şerefsizler olmuş tellal bezirgan,
Dost, dar ağacında boynunda urgan,
Ayazda yatarım gökyüzü yorgan,
İklimler bozulmuş ozon bozulmuş.
Tükür, dolu, dolu utanmaz yüze,
Kanı tok olup ta doymıyan göze,
Yetim hakkı alıp sızlamaz öze,
Doğrulardan yana tozan bozuldu.
Ali Uzun'um der çatma düzene,
Kul, yanlışta gören, diyor bize ne?
Sömür sömürene, ezen ezene,
Elekten eleyip süzen bozuldu.