Ali Uzun - Adem'in Havva'ya Kandığı Gibi

İnsanları, nefis, benlik kandırır,
Hava'nın yılana kandığı gibi.
Doğruları bile yoldan dönderir,
Adem'in Hava'ya kandığı gibi.

Sıcacık usulca gelip yaklaşır,
Kafasında çakal, tilki saklaşır,
Sırtlardaki postu deler yapışır,
Kenelerin kanı emdiği gibi.

Sinsiler görünmez çıplak göz ile,
Sızar damarına tatlı söz ile,
Tavuğu gösterir döner kaz ile
Ağanın fakire bindiği gibi.

Ali Uzun'um der böyle hal nice,
Nefsin gölgesinde gündüzler gece,
Yüreğim yaralı yufkadır ince,
Dağların kağıda döndüğü gibi.