Hiç benim olmadı kalbim.
İlk önce annemindi,
Sonra tüm ailemin.
İlkokulda öğretmenimindi,
Sınıfın en güzel kızınındı sonra...
Sonra sonra
Biraz büyüdüm...
Tam olmasa da
Aşk denebilirdi
Artık hislerime...
Asıl felaket de
Zaten bundan sonra...
Kalbimi her gören
Kırdı bir parça.
Bir parça
Bir parça daha.
Artık paramparçaydı...
Bir kaç parça seçip
Aldılar içinden.
Bir parça dostluk,
Biraz arkadaşlık.
Vefa aldılar biraz,
Sonra sabrımı tükettiler.
Baktım ki;
Anlayışın dibini sıyırmışlar.
Sükunet de hiç kalmamış.
Hayallerim,
Düşlerim,
Umutlarım,
Sevdalarım...
Bir bunlar
Elimde kalmış.
Şimdi bakma öyle.
Çaresizsen,
Bir kamyon umudum var.
Kaybettiysen yolunu,
Katar katar
Düşlerim, hayellerim.
Ve seversen
Dağlarca sevdam...