geçen gün'
bir arkadaştan, haberini aldım'
zengin biriyle evlenmişsin.
inan ki!...senin adına'
çok sevindim, ama çok!..
umarım'
mutlu olursun, acılar çekmezsin.
zaten, sen de bilirsin!'.
hiç olmadı ki sensiz, dualarım.
birden, geçmişe takıldı gözlerim
öylece, dalıp gitmişim, hüzünlenerek
ahhh!...seni, ne kadar çok özlemişim
koca gün, yine seni düşündüm işte!...
yüreğimi bile inleterek'
iç çekerek'
ama!... keşke, demek'
hiçbir şeyi değiştirmez.
derinden bile olsa; pişmanlıklar'
zamanı geri getirmez.
artık!... alışmalıyım!'
beni kahreden'
bu, sebepsiz ayrılığa.
seni, her zaman'.
düşünebilmek için, direnmeliyim'
yüreğimi yakan bu amansız acıya.
unutmam!.. en son gördüğümde'
aklımdan hiç gitmeyen'.
ayrılık acısı vardı o melek yüzünde
izleri yüreğinin taa derinliğine kadar inen