Hayat, kabullenmekmiş her şeyi'
Sevinci, coşkuyu, hüznü ve kederi'
Fakat, her an, sen bize sevinç verdin.
Bize öğrettin; gülmeyi ve neşeyi.
Anlam kazandı hayatımız, senin gelişinle.
Seni kabul ettik, getirdiğin her şeyinle.
Sevdik seni, var olan tüm yüreğimizle.
Bize öğrettin; hep beraber yürümeyi ele ele.
Sen güldün, biz ise ağladık; sevinçten'
Sen ağladın, biz de ağladık; kederden'
Sen yürüdün, biz de yürüdük;daima yürekten'
Bize öğrettin; her zaman ders almayı, felekten.
Hayata daima sımsıkı tutunmaya çalıştın.
Alay edercesine, dünyaya gülümseyerek baktın.
Zorluklara meydan okumak için ayağa kalktın.
Bize öğrettin; sabrını bu acımasız hayatın.
Bazen, seni anlamadık, belki de küstün bize.
Ama, buna inan.. seni yazdık yüreğimize.
Ve imzanı çaktın bizim her günümüze.
Bize öğrettin; acıları gömmeyi kalbimize.
12,08,2008 - 14:30
NOT: Hayatın tüm çilelerini, omuzlarında taşımasına rağmen;
fakat, yaşama sevincini hiç kaybetmeyen;
biricik oğlum Enes' e ithaf edilmiştir.