Ali Mert - Okyanustaki Gemi

Sanma.! uzun geceler,
gözlerim uykuya kandı
Sabaha kadar,
bir daldı, bir uyandı
Okyanus ortasında
kaldı gemim naçar
Dalgalar arasından
bana, kim yol açar
Tayfunlar savurur gemiyi,
yan yatacak
Kılavuz bulamazsam,
oracıkta batacak
Sığınacak liman ararım,
gözüm sahillerde
Zifiri karanlık dünya,
yıldızlar bile tatillerde
Daha demir alırken,
SEMA' yı donatmıştı sayısız yıldız
Kimi göz, kimi kaş olmuştu,
kimi yüzünde yakamoz
İlerleyemem,
çapam okyanusun dibinde
Beni bilmeyen
herkes kendi aleminde
Bir liman gördüm,
taaa uzaklarda belki
Ulaşmak itesem de,
kırk yıldan beri sahipli
Ey kaderim.!
sen yar ol bana, ulaşayım
N'olur şafaktan önce,
şu limana kavuşayım Kokarım, gün doğunca
herkes görecek halimi
Ezelden böyle yazılmış,
ben yazmadım kaderimi
SEN kılavuz olda,
bulayım karanlıklarda yolumu
Hayır diyerek, sakın
sende bağlama, elimi kolumu
Boğuşmaktayım
gel-gitler arasında, yalnızım
İnsaf, merhamet et,
sadece ben mi şanssızım
Hep bana mı kısmet,
fırtınalı denizlerde yol almak
İlk seferinde bile
menzilden çok uzakta kalmak
Aradım hep,
sükuneti limanlarda aradım
Koylar yetmez bana,
limandır muradım
Trabzonda, Samsunda,
yoksa İzmirde mi
Gemiyi bağlayacak zincir,
başka bir yerde mi
İstanbul dersen,
karıncadan kalabalık her yer
Beni saklayacak, kucağın,
en güvenli, tek yer
Durmadı tayfunlar,
artık şafak sökmeketedir
Anladım, hicranımın merhemi,
ancak SENdedir.