Ali Küçük - Ölüm Mutlaka Ölmelidir

Korkak savaşın korkusunda
barışı örtünün çocuklar
gülücüklerinizin sıktığı gamzeleri
mayınlar açmasın
uluslar kum kaleler gibi yıkılmasın...
Öyle bir gündeyim ki şimdi
yüreğimi türkülerde almıyor
her telim bir saza bağlı bir sesim her ağızda
siz aldırmayın çocuklar
telaşlı gülüşlerinize karıştırın göz yaşlarınızı
dünyanın tüm çocukları
tam zamanıdır şimdi- haydi
salkım saçak asmalarıyla
ayağa kaldıralım Babil'i
mutlu ışıkları desteleyip avuçlarınıza
sunun Apollon'a-martıların
deniz oluşlarında
göç kanatlarında turnaların...
Dilim varmıyor 'nasıl sonlanır bu tragetya
bu kan-bu gözyaşı durmalı
Irak'ta-Filstin'de güneş doğmalı...
Geceyi çeksem üstüme-şafağı
versem elinize-savaşı
geçirseniz gökkuşağının içinden
barışa dönse uyardığı gözde...
Bir gerçek daha yamandı us'uma
çocuklarındır ölümsüzlük , ölümsüzlüktür çocuklar...
Sizden borç aldım-yaşadığım günleri
zeytin dalını,ak güvercini
ve mavi gözlerimi
bir içimlik kahkahaya neler vermezdim ki...
Yalnızlığa savruluyorum şimdi
yürek çırpıntılarımla-emek,özgürlük
barış tohumlarını bırakıyorum tan kızıllığına
büyütmelisiniz çocuklar
korkmadan
nemrut tanrılarından...
Uyur uyanık düşler görüyorum
uyandığımda yarınınıza çocuklar
güneş daha al-başak daha sarı
hele yüzünüz
yüzünüz daha tatlı
Babil ayağa kalkmalı
Filistin'de-Irak'ta yağmur olmalı bulutlar.
Üretmeli,yeşermeli çöl,büyümeli çocuk
sevdalanmalı genç kız,doğurmalı kadın
emeği, ak etmeli sütünü
onurlu yaşamalı
kula,kul olmamalı kullar'
Haydin gün sizin
Durdurun savaşları !
Yeni dünya kurun çocuklar...