Ali Işık - Küçük Köy Evi

muşamba giydirilmiş kırık kiremitli
çatısı
şemsiye olmuş başına
kuru iki ağaç dalına tutturulmuş paslı teneke sundurma
meşeden bozma derme çatma kapıya
siper
kalın bir kalasa bağlı merdivenler
kendini taşımaktan
imtina
daracık sokağa bakan kepenkli pencereleri
beni süzer gibi
inceden
gövdesine sıkıştırılan taşlar yaşı gibi
yosun tutmuş nemli havalarında
küçük bahçesine ekili mor lahana
demetleri
çangallara asılı fasulye
dizileri
yapraklarına gizli domates irileri
hayatla arasında köprü
sanki
sabahın erinde gecenin zifirisinde
yolumu gözleyen kara gözlü kara saçlı
küçük dilberiyle
şehrin
bir ortasında
binaların
bir gölgesinde
ürkek umutlarla dolu

sevimli komşu

küçük köy evi..


ali, 2005