bilmediğin duruluğundu
bana
seni yakın kılan
farkında olup da
tadamadığın insanlığım
sana beni
soyunmuştuk geçmişimizden
asıvermiştik tozlu sayfalara
tenimizden koparırcasına
bizim olduğunu
sandıklarımızı
ve o arılığımız
duruluğumuzla sarılmıştık
bir diğerimizin umutlarına
tutulası bir el
sevilesi bir kalp
paylaşılası bir akıl
öpülesi bir dudak
böyle düşlemiş
böyle yaşamış
böyle yaslanmıştık
bir zamanlar
ali, 2002