Ali Eryılmaz - Anam

Uykusuz kalırdın benim için her gece,
Bana konuşmayı sen öğrettin hece hece,
Kucağından bırakırdın namaz kılarken sadece,
Aklından çıkarmaz, yine beni düşünürdün secdede.

Yemez içmez artırırdın tırnağından dişinden
Emzirirdin doyururdun,bırakmazdın döşünden,
Büyüyünce bile sokak sokak koştun peşimden
Sen ulvisin sen anasın senin yerin cennette

Ben hasta olsam için sızlar için için ağlardın,
Bırakmazdın gece gündüz dizlerinde sallardın,
Gözünden kıskanır esen yelden kollardın,
Hakkını ödeyemem, bu dünyada nede mahşerde.