Albatros - Vaha

Bir adam bilirim;
Ağlıyordu.
Ve dingin maviliklerinde bir rüzgar,
Fırtınalar yaratıyordu.
Bir adam bilirim;
Aşıktı, düpedüz aşık.
Farkında değildi hem,
Bir sevi masalının,
Esrik kahramanı olduğunun...

Bir de kadın bilirim; Yoktur acıması.
Ve kavruk, ölüm kokan çöllerinde,
Bir vahaya ulaşmaktı, amacı.
Bir kadın bilirim;
Aptaldı, oldukça aptal.
Farkında değildi, yanıbaşında olduğumun...

Ah sevdiğim kaktüs!
Bir kendimi biliyorum; mecnun misali,
Bir de düşlediğim seni.