Akrep Yelkovana Küs Yelkovan Akrebe - İlkay Maden

Yalnızlığımı diz kapaklarından kırarcasına
sana uyanıp koştum bu gün
sen yoktun.
Bir surette gördüm seni
Bin surete bürünmüştüm oysa ben
seni sevmek için

Kırmak için almıştım elime tüm sevda hikayesi yazan kalemleri
Kolumdaki saatte, iki küskün gibi durmuşlardı farklı yönde
Akrep yelkovana küs yelkovan akrebe

Yudumlarken çayımdan çocukluğumun tadı geldi sonra bir ara
dilimin ucuna
Anne diye seslenesim geldi avazım çıktığı kadar
ama sustum
Ben sustum
Çünkü sen yoktun

Yoktu işte hiç kimse
Ne annem nede sen
O yüzden diz kapaklarını kırarcasına sana koştum
Ama yoktun yokluğunun yorgunluğu uzun yoldu
Yordu.

Ne ben seni görebildim yol sonunda Nede sen beni bekledin bir kuytuda
Oysa sen bilmeden ben her gece buluştum
seninle o yolun sonunda
Sen yoktun.
Ben varmış gibi yapıp
dilimle sivri şiirler kustum suretine
Küfürler etmedim ama küfürden beterdi
ettiğim yeminler

Ve kaç yalnızlık söndürdüm tenimde.
Hiç birisi bu kadar acıtmadı.
Kalmadı, üzerime yapışmadı
Sebebi yoktu aslında yalnız kalışımın
Ama sende yoktun.
işte sen yoktun
Ondan bu yalnızlığım çoktu.

Ve şimdi senden yana kaç yalnızlığım kaldıysa
Hepsine genel bir isim buldum

Tanıştırayım

'Bütün yalnızlıklarım bir o*ospu çocuğu'..

'ilkyMdn'