Akort İlker - Yokluğunun Uykusuzluğundayım

Seni ne kadar sevsem,
O kadar pişman olacaksın,
Acı çekmeni istemem;
Ama gözyaşlarım yerde mi kalsın?
Sen şimdi dönüşü olmayan bir zamansın,
Seni bana unutturacak herşey,sensizliğinden utansın.

Seni yazarken ağladığımı gizle,
Kimse bilmesin.
Damlalarca boğulmadan belki,belki birgün...
Yok,hayır dönemezsin.
Bir korku taşır gözlerin,
Şimdi yükün benden ağır bilmezsin.
Dudağında vakitsiz bir ayrılık türküsü kalırım belki,
Belki yarım kalır herşey yine,
Üşütür yabancı gözler seni,ellerin hiç ısınmaz.
O zaman söylersin.
Şimdi rüyalarının görülmemiş,en güzel yerindeyim;
Geçtiğimiz yolların anısında,
Söylenmemiş şarkıların tınısında.
Sızısındayım yaramın
Yokluğunun uykusuzluğundayım,
Gözlerinin yasında...

Seni,baktığım heryere çiziyorum
Bana senden kalanlardan,
Seni alıyorum,sonunda sensizlik.
Sana bensiz olanlardan,
Seni soruyorum,başında sonsuzluk kalıyorum.
Bir soru arıyorum,bütün cevaplara.
Seni gömmeye yer kalmadı yüreğimde,senden başka.
Artık mezar aramıyorum.