Akın Tekin - Sonbahar Gözlü Yar

Gözlerinden anlamalıydım,
Hazan mevsimleri sakladığını...
Sarı sıcak günleri alıp,
Üşüten korkular verdin bana;
Sonbahar gözlü yar...

Rüzgara tutulan kahve sarısı yapraklar gibi,
Titrerdi gözlerin,
Gözlerime bakarken...

Güldüğünde sabah olur,
Kuşlar öterdi penceremde...
Bir Akdeniz güneşi gibi,
Sarıp sarmalardın yüreğimi...

Sona saklamışsın yağmurları,
Bilemedim...
Köhne bir saçak altına sığınan,
Çamura bulanmış sütbeyaz düşleri,
Kan sızan yaralı gözleriyle,
Islak bir kedi yavrusu gibiyim şimdi!


Anlamalıydım oysa...
Yenilmez ordulara meydan okuyan,
Yalın kılıç bir akıncı gibi,
Aşkın en cesur hali,
Can bulmuşken yüreğimde,
Unutmadım;
Dudaklarındaki 'sus' tadını!
Kanatlarını unutup düşmekten korkan,
Ürkek bir serçe vardı öpüşlerinde;
Sonbahar gözlü yar! ..

Seni ben,
Kumdan kalelerin içinde buldum...
Cam duvarlar ardına hapsetmiş kendini,
Hiç bitmeyen bir kilim dokuyordun,hüzün sarısı... İstedim ki, seni alıp olduğun yerden,
Çiçek sularıyla yıkanmış,
Atlas örtülerle sarayım ipek tenini...
Atıp bir zamana içimizdeki korkuları,
Gül bahçelerinde açalım gözlerimizi...
Gökmavisi günler toplayıp kayıp yıllardan,
Kış gecelerine inat,yaşayalım sevgimizi...

Görmeliydim oysa;
Bir Nisan yağmuruna tutulduk derken,
Gözlerinde parlayan korkuları...
Sonbahar gözlü yar...

Sen beni,
Papatya falları gibi sevdin!
Seviyorum...
Sevmiyorum...
Seviyorum...
Sevmiyorum...
Yapma dedim! ..
Yapma sevdiğim!
Yanakları ipek,
Dudakları petek, sevdiğim!
Yapma!
Al hançeri vur kalbime,
Bu kadar acımaz inan...
Öldür beni!
Hiç olmazsa bir kez öleyim,
Sonbahar gözlü yar!

Anlamalıydım oysa;
Aşkı hiç tatmamış, bir çocuktun sen belki? ..
Belki bir oyundu herşey sana göre? ..
Al misketlerini,
Ver misketlerimi,
Oyun bitti? ? ?

.