Akif Kurtuluş - Saçıma Dokunma

SAÇIMA DOKUNMA

'saçıma dokunma' diyorsun masal saçan bir sesle
ekmek gibi dilimlediğimiz yatak sarılmış bize,
bırakmak istemiyor
kasıklarını öperken 'saçıma dokunma' diyorsun
dilimde gezdirirken seni,
'saçıma dokunma, n'olur'
kapısı açılan bahçene girerken bir daha, bir daha
anılar dökülüyor göksarmaşıktan


ikimiz de biliyoruz
bir çözsem saçlarını
bir daha söz etmeyeceğiz ayrılıktan
saatlerin saçları olsaydı sevgilim
bu kadar hızlı geçip gider miydi zaman
ah sevgilim ne diyecektim ben sana
aç pencereyi ve dışarıya bak
son gecemizde kar altında kuğular