Akif Kurtuluş - Kirpikle Koynuna

KİRPİKLE KOYNUNA

zar attım, fal açtım, rüyaya yattım
bu paydos vaktinde
şans talih kader kısmette
teneffüs saatinde
beslenme çantasında
leblebi tozunda
niyetimden kayan yıldızda
nefesimdeki canda
uykuma doymayan kuşluğumda

uyandım

dünya beni kaybetsin
de, hayat kazansın
aşk beni kahretsin de
bir sevap kazansın, diye
kurşun döktüm

hasetten kaçarken tutulduğum kumkuma
vehimden çıkarken yakalandığım vesvese
biri kaybolunca öteki kaybeden:
birinin ayağı kayınca diğeri düşen:
tutku ve şüphe!

deprasyonum
sana armağan olsun doktorum
kanımdaki alkol Kirpik ucumdaki esrar
kalbime anjiyo ve beynime MR'dan
medet uman marazım
varsa peşimden gelecek promil
borcum olsun paranoyam
zaten bir farkım mı kalmış tenhamdan

gazetelerin taşra bakısında Kayıp
mahkeme ilamlarında gaip
otobüs duraklarında resim
bir yanağım öbürünü yırtmış
bütün telefon numaraları
cehennemime kayıtlı
bütün yollar invizama çıkıyor
bütün izler zulama

belki bir tenezzülüm kalmış zıvanama
belki bir şefaat!

vaat et ey hayat!

ya ücrama sür beni
ya da boğ beni koynunda

kalmasın arkada gözün

ya kaydından düşür
ya da al Kirpikle koynuna