Akif Kurtuluş - Kalbimden Kaçan Bir Korkuluktan

KALBİMDEN, KAÇAN BİR KORKULUKTAN

Yanlış mı hatırlıyorum

bir elin kapı arasında kalmış
eşikten, son kez gibi bakıp
'gecikirsem meraklanma' demiş olmalısın
fakat o ses! ezilen parmaklarından mı geldi, çatırdayan
kapıdan mı

öbür elin tabağı dolduran kirazları gezdi durdu
- bak sonra karışmam,kuşların gagaladıkları benim,tamammı
sonra kanatlanıp bir tarlaya girmeliydik, kovmak için korkulukları

çünkü, kalbimden bu hışırtı, kaçan bir korkuluktan ya da

hiçbir yere kaçıramadın kalbini bir odada can sıkıntısı:senistersenyatbenoturacağım
akşambizdelergelirkennegetireyim uyumu bir evde
vitrinlerin önünde doğum günlerini hatırlama bilgisi
ilerde vermek üzere mevsim sonu ucuzluğundan armağanlar
peki içerdekilere ne yazmalı: bunun da kitabı çıkar yakında

ve bir orman tutumuyla çıktın sonunda şehirden
bundandır,bütün ağaç dikme bayramlarında domuzuna bozguncu
birinci şubede oyun bozansın,mızıkçısın dal'da inadına
kulaktan kulağa oynadınız,ilerlemiyor, sende takıldı
görmedim! duymadım! bilmiyorum!
isim - şehir - eşya oyununda kağıdın bomboş

..............
..............
..............
...............