Ahmet Yozgat - 05 Zirvelerde Uluyan Kurt Ve Çakallar

Apostol`la Yedi Yüz Birinci Sayfaya Dibace



1&:
Ve ey şiir sever şahoğulları...
Zirvelerde gez de gezer,
Gözde...
Arpacıkta uluyanlarsa kurt ve çakallardır,
Avcının toruna düşmeye görsün.
Ya da bizler bir sevgilinin uzağındaysak mirzam,
Yanarız ve pişeriz cennette bile olsak,
Ve ah vah ederiz hazar deminde bile,
Cepheden kalan yara yeri sahibi bizler.
Can eşiğimiz cehennem ise,
Bitmez tükenmez bir yaşamda dolanırız,
Belki bir gece sorgularız şahsi hatalarımızı,
Suçun sıkleti sabahı uzatır da uzatır.
2&:
Böyle bir hikayetti benimkisi de işte ey ehli vatan, Sayın ki herhangi bir tarihte ve bir izbe meyhanede yazılan,
Ve sunulmak için şahlar şahına altın ülkede:
Geçelim mi ilk pasajına bu günün? Dünün savaşlarını hepten unutmuştuk. Aşmıştık bir başka boyuta. Her dem olduğunca içeri kara ve kırmızı yüzlü şeytanlarla doluydu. Herkes kendini içiyordu. Kimi günahlarının acılığını... Kimi bal tadındaki sevaplarını. Yani herkes aşkını.
***
Usulca, "Lan Barba,' demdeyim ben de;
'Haydi canım ikiletme de doldur şu şiir kupasını!'Yetmez mi evlat?' diye soruyor barba,
Mora'dan isyan eder gibi kaldırıp komitacılığını.
Bense bu gece dibine kadar tiranım,
Sapına kadar Tepedelenli Arif paşa:
'Dedim ya ikiletme.
Çıldırtan şıradan olsun itin ölümü,
Rahvan atın ölümü ise şeytan suyundan,
Sek şiir kalır bana da..."
Olsun. Ne çıkar anasını satıyım?
***
Ey şiir ve aşk ve isyan sever eloğulları...
Böyle bir hikayet benimkisi de işte,
Aşk ve ölüm ve som şiir üstüne son anın son nefesinde,
Yazmaz böylesi ne aşk-ı memnu'da ne de mesnevide de...