Ahmet Tahsin - Dayan Kalemim Dayan

Bir insan gider hayatından;
Bütün dallar kırılır, kuşlar göçer.
Çeşmelerin şırıltısı kesilir, kurur.
Serinletmez sabah yeli yüreğini.
Ayrılmak bir deli yokuştur,
Bir ucu başka yokuşlara çıkar.
Sürekli bir karasaban döşünde.
Hatıralarda sayrılanır.
İğdeler erkene döker çiçeğini.
Acıya şiir olunmuyor.
Dayan kalemim dayan.