Gurbette sahipsiz bir yolcu gibi
Gideni götürür yollar affetmez
Takvimden dökülen bir yaprak gibi
Düşeni götürür yıllar affetmez
Yoluna halılar serilir sanma
Uğrunda ömürler verilir sanma
Değerin kıymetin bilinir sanma
Düşeni götürür kullar affetmez
Öyle bir dünya bu vefadan yoksun
İsterse kainat servetin olsun
Düştüğün yerlerde sen artık yoksun
Düşeni götürür hayat affetmez...