Bu sabah
Aynada yüzümü kırdım
Muslukta elimi kestim
Havluyla kuruttum gözyaşlarımı
Tıraş olurken kanattım dişimi
Ve adam gibi yapamadım çişimi
Sofrada ekmek elimden düştü
Çayı üstüme döktüm
Peynire zeytine küstüm
Reçel dilimi yaktı
Sensiz neyi tattımsa
İçime zehir gibi aktı
Sokağa çıkmaya mecalim yok
Kaçıncı intiharı bu yüreğimin
Kaçıncı koması sensizliğin
Artık bu ayrılığın sonu belli
Anladım ki bu sabah
Dışarıda hayat yok bana
İçime kilitledim seni
Ne olur
Ne olur terk etme beni