Ahmet Selçuk İlkan - İkimiz De Sevmiştik

Bu gece sokaklarda
Kaybolmuş aşkların izlerini aradım
Topladım gözyaşlarını kaybedenlerin
Ve yaktım yeniden küllerini terk edenlerin
En köşede bizim sevdamızdı duran
Yine gurulu yine mağrur
Ama delik deşik
Dilimde hep o şarkı
İkimizde sevmiştik

Oysa biliyorduk
Sen taze baharların küskün çiçeği
Ben geç kalmış zamanların şairi
Sen altın çağında hayatın
Ben taş devrinde yalnızlığın
Oysa ikimiz de seviyorduk
Ve hep 'O günü” bekliyorduk

Anladım ki
Sen o gün
Son bir trene binmişsin
Bir daha aynı istasyondan geçmeyen
Anladım ki
Ben o gün
Son öpüşünü almışım yanağıma
Hala yangını içimde sönmeyen

Demek ki
Kaybettik artık birbirimizi
Demek ki bambaşka arzularda artık gözlerin Belki de bir başkasıyla çoğaltıyorsun anılarını
Bir başkasıyla artık kavuşmaların, buluşmaların
Kavgaların, telaşların



Demek ki
Kaybettik artık birbirimizi
Artık uzağımdasın ümitlerimin
Ve en derin boşluğunda düşlerimin
Her gün biraz daha çalıyorlar benden seni
Her gün biraz daha ikimizi
Kim bilir hangi gözlere bıraktın
O en sevdiğim yeşilleri

Neyin sonrasıydı bu
Yanlış bir sevdanın ateşi mi?
Yasak bir meyvenin zehri mi?
Yoksa çok sevmenin bedeli mi?
Oysa birbirimize ne sözler vermiştik
Aşksa aşk, sevdaysa sevda
İkimizde sevmiştik

Gel gör ki
İkimizden
Çarmıha gerilmiş hayaller kaldı geride
İstersen hayat de buna
İstersen kader de
Şimdi birbirini en iyi tanıyan
İki yabancıyız arık aynı şehirde