Ahmet Selçuk İlkan - Bir Şairin Hatıra Fotoğrafı

Adana'da doğmuşum
Mirza Çelebi'de
İlkokulu İstiklal'de
Orta'yı Tepebağ'da
Liseyi Erkek Lisesin'de okumuşum
Kimilerine göre doğuştan şair
Biraz da asi doğmuşum
Ve en acısı Adana'nın barajında
Üç kere boğulmuşum
O gündür bugündür
Denizle aram açık
Buz gibi soğumuşum

Lise'den sonra kendimi
Denizi olmayan Berlin'de bulmuşum
Mimarlık okumuşum
Mühendislik okumuşum
Ve matematik çıktıkça karşıma
İnadına şiir dokumuşum
Ve annemi kaybetmişim
Bir Şubat gecesinde
Dünyadan soğumuşum
Gel gör ki
Dikeni de gülü de
O şehirde bulmuşum
Ve bir sabah
Dikeni yoluma
Gül'ü koluma alıp
İstanbul'a
Edebiyat Fakültesine koşmuşum.

Daha ilk nefesinde gençliğimin
Sürgün'ü Nazım'dan
Gurbet'i Orhan'dan
Hasreti Ahmet Arif'ten tanımışım

Vurulmuşum taşına toprağına şiirin
Yunus'la yoğrulmuş
Nesimi'yle çoşmuş Pir Sultan'la yanmışım

Bir gözümde Veysel
Bir gözümde Köroğlu
Dilimde Karacaoğlan, Emrah, Dadaloğlu
Ne türküler yakmışım

Necip Fazıl'la kaldırımlarda yatmış
Atilla İlhan'la Maçka'da buluşmuş
Ümit Yaşar'la yüzlerce kez aşık olmuşum

Ve haykırmışım göklere
Şairler severse işte böyle sever
Yüreğimde can sesleri
Mendilimde kan sesleri
Ve dilimde hep o şiirler
Bir yanımda Can Yücel
Bir yanımda Edip Cansever

İşte bu yüzden
Acıların şahını
Aşkların ilahını
Yalnızlığın padişahını
Gölgesinden tanırım
Ama ne zaman bir ayrılık çalsa kapımı
Buz keser kanım donar kalırım
Ve soluğu yine bir şiirde alırım

Kısacası
Adım Ahmet Selçuk
Soyadım İlkan
Bir söz vardır ya hani
Tanıyan bir
Tanımayan bin pişman
Yetişir sanırım
Bunca sohbet bunca ağıt bunca ahh
Şiirlerimin gözü yolda kalmasın
Hadi bana eyvallah