Ahmet Özbek - Yoksun Dönmeyeceksin

Nermin'e..

sen dünyalar sesisin
hiçbir riyanın ayak basmadığı
simli topraklarda güneşli yüzün
kirlenmemiş henüz aynaları
sırsız yüzeylere an an yansıyan
bütün yüzlerde hâlâ aynı kül bakışlar,

sen bir şehir sesisin
kayıp yıllar tarihinden artakalan..

ışık sesisin yıldızlar boyu
gökyüzünde titreşen çiğ taneleri seli parmakları yalan dokunuşlardan solgun
beklesem gelirdin biliyorum ısınırdı hülyalarımız
seni yangın bir gül kıyısında bıraktım
suçsuzdun leylaklar kadar bakışın an'sız..

özlüyor şimdi o sularda kalp
seni.. bakışını.. riyanı
bir an suçlu yürüyüşünle gelsen
yıldızlar toplasak sırlarla parlayan gökyüzünden
belli ki olmayacak
tiz kaldırımlarda kaybolmuş rengin
beynimde hâlâ zonklayan o yabancı ağrı:

yok'sun.. uzak sırlarlasın.. dönmeyeceksin..