Ahmet Necdet - Sana Bunca Yangından

Geceler kör ve sağır & ses vermeyen bir kuyu
Haklı kılar uykuyu ve uyuşturucuyu

Ağzından çiçek açan erguvan gökte
Yeşertir bir aşkı ve küçücük bambuyu

Ankâ'ya işmar eder zümrüt ve yâkut
Çıldırtmak için serkeş bir kuyumcuyu

Bu yüzden kana boyar aklının saçağında
Tüneyen tahta kuşlar bütün Ortadoğu'yu
Ne kadar içsen de kandırmaz artık seni
Yaranı azdıran o bengisuyu

Yürek bir mermi gibi sürülür yalnızlığa
Mutlandırırsın tetiği ve namluyu

Sendin ve büyüten de hep sen olacaksın
Göğsünde akrep diye sakladığın korkuyu

Ahmet Necdet ne kaldı sana bunca yangından
Kendine dert ettin de aşk denen kuruntuyu