Ahmet Kastancı - Onu Yolda Gördüm

O'nu yolda gördüm.
Gözlerinin rengi hâlâ değişmemiş.
Saçları hâlâ aynı deniz de aynı dalga..
Yürüyüşü, ayakkabısının tıkırtıları,
Kalbimin çarpma hızıyla hâlâ aynı..
Gülüşü, tebessümü ayrı dünyalara açılan kapı,
Yolu değişmemiş..
Dişlerinin arasından güneşe kafa tutan ışığı hiç solmamış.
Beyaz cenneti kovulduğumdan beri
dudaklarından,
Başka ademlere yer kalmamış..

O'nu yolda gördüm.
Elleri hâlâ bembeyaz.
Üşümüş elleri aynı kutupta aynı buz dağı..
Isıt ellerimi diyor canım,
Narin elleriyle ısınmak için manşetlerine tutunuyor..
Kaşlarının hilali aynı gökyüzünde
Aynı hüzün bulutlarıyla beraber aynı tatlı yağmuru.
Güzel gözlerinden akan özlem,
Sarılmak istiyor yanağıma.
Onu görünce yüzümün kızarması
Hâlâ aynı kırmızılıkta Hâlâ sevdiği gibi aynı ar'da..

O'nu yolda gördüm.
Hapşurdu kibarca.
Sesinin ısıtan tonu hâlâ değişmemiş..
Gözyaşlarını sildiği beyaz mendil elleri tertemiz.
Saklamaya çalıştığı yaşı sadece gözyaşları..
Her şeye rağmen gülmesi
Hayata bağlayan bir ip oluyordu tutunduğum
Ama bu ip artık boynuma dolanıyor uzun gecelerde.
İntiharla karışık halim
Çünkü sadece yanımdan geçiyor..

Yanımdan geçerken kolunu tutmaya,
Saçlarını parmak aralarımda bulmaya,
Yanağına son bir buse ile dokunmaya,
Sarılıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya,
Yeltenemiyor bedenim.
Biliyorum o da özlüyor.
Kanatlarını saklıyor meleğim arkasında.
Aynı aşkla, aynı arzuyla susup
Sadece yanımdan geçiyor,
Sadece yarımdan göçüyor..