Ahmet Kastancı - Giderken Kapıyı Ört

Giderken kapıyı ört.
Ayrılık rüzgarıyla çarpar
Bilirsin korkağım, korkarım..
Yalnızlıktan korktuğum gibi
Ama yalnızım..
Ne desem bilmiyorum ki
İsteksizce intihar ediyor yazdığım satırlar.
Gözlerimden yaşlar damlıyor yüreğime,
Damladıkça da göl olur mu ?
Yüreğim boğulur mu göğsümde ?
Bilmiyorum.
Ama gel desem gelmeyeceksin biliyorum
Ama unutuyorum çoğu zaman.
Çocukluğumda oruçlu olduğumu unutur gibi;
Günahkara yakın bir dille söylüyorum.
Ve kana kana içiyorum özlem cümlelerimi;
Gel..

Giderken kapıyı ört.
Yoksa içeriye soğuk girer,
Bilirsin üşürüm;
Başta ellerim üşür.
Ama sen tutmazsın, tutuşmayız, ısınmam..
Kışlıklarımı çıkardım da hatıralarımın arasından
Ağlaya ağlaya..
Sen de üşüye üşüye
Ayazın ortasında yürüyorsun
Gece yas tutmuş içimdeki ölümüne..
Yıldızlar ön safta,
Ay imam olmuş
Görüyorsun gece simsiyah bir anlamsızlık giymiş üzerine. Anlamsızca bakıyorum ben de
Anlamsızca gözlerin derken yarı da kesiyorum dudaklarımı
yıldızlar diyorum..
Dilekten çok elini tutmak istiyorum ama
Unutuyorum verdiğim sözleri;
Çünkü unutacağım yeminlerimi.
Dudaklarımı asıyorum dişlerime
Ve kanata kanata söylüyorum yine;
Gel..

Giderken kapıyı ört.
Tak sesinden sonra
bir an için dur.
Ne bileyim bir eşyanı unut;
Tokan, çantan, saç telin bile olabilir mesela.
Zile yeniden bas sonra
bilirsin, açar açmaz sarılırım,
Özlerim çünkü seni.
Ya da istersen zile de basma
Ama n'olur eşyalarını unut bende.
Benden başka senden bir şeyler kalması için bende,
Ama onları asla alma..
Seni hatırlatan
parfüm şişeleri mesela
Kokun..
İnsanlara gribim,
Burnum senden başkasının kokusunu almıyor,
Aldırmıyor senden başkasına.
Giderken kapıyı ört bari,
Bari kokun kalsın odamda..