Ahmet Karataş - Öldür De Kurtulayım

gözlerin akşam gibi
hapsetti karanlığına
saklanmış duygularımı
hatırlatır bakınca
yine güneş doğmuyor
sensiz rüyalarıma
açtım kapılarımı
gel, sokul yatağıma

gönül şimdi neylesin
aşkı senden başkasıyla unutur mu sanırsın;
dokunuşların taa ruhumun ortasında
bir yanık resmin kalmış gözlerimde
bir de sana ait bir yürek
sök benden onları da al...
al ki kurtulayım
her gün çektirdiğin bu azaptan

ya sana ulaştır beni ya da öldür
zaten sensiz yaşam her gün ölümdür bana