Ahmet Ekici - Niye

Kendimi bir melül, mahzun bilirken,
Çağlayıp da akan sel oldum niye.
Düşmana dost, dosta kardeş olurken,
Kendime kem bakan el oldum niye.

Karalar bağlamam değilim yaslı,
Herkes biliyordu akıllı- uslu,
Çağlar değişse de çarıklı fesli,
Başka yöne çeken kul oldum niye.

Bir zaman bitmez ki insanın vah'ı,
Kime zarar verir Ahmet' in ah'ı
Terk ettim meskeni, yıktım dergâhı,
Dağıttım bendimi del' oldum niye.