Zamanın sensiz saatlerinde
Sessiz ve kimsesiz düşünüyorum.
Düşünüyorum; ben ne yapıyorum diye
Acı ve hüzün beni boğuyor
Sensiz kendimi yok hissediyorum.
Bu bana çok acı veriyor,
İçimden birşeyer kopuyor,
Savruluyor sağa sola.
Her geçen saniye sanki benim alehime,
Bunun adı nedir sence?
Mutluluk mu yoksa acı mı
Bilmiyorum.
Ama hergeçen gün artıyor
Biliyorum.
Bu acıya son vermek zamanı geldi artık
Ya hayatımdan vazgeçmeliyim,
Ya da senden
Ama ben kendi hayatımı seçiyorum
Çünkü senden vazgeçemiyorum.