Ahmet Doğru - Sensizlik

Sensizlik, maziden gelen sesler arasında
Yitip maviliğe giderken
Mavilik ihanetleri anlatıyor
Gökyüzüne!..
Çehren, boş çerçevelerde ışıldıyor
Yeniliklerin yaşandığı cefalarla dolu ömrümde.

Sen, deniz aşırı kumsallarda yürürken
Hüzünleri kırıp geçen umutlar, yollara
Yollar, yıllara dönüşüyor geriye dönüp bakmadan!..
Duraklarda bekleyen yok artık
Sessiz bayırlarda yürüyen dostlar yok artık
Ay yüzlü güzel kız!
Seni arıyorum çöllerde.

'Seni unutmak mümkün mü!..
Derdi şairin biri
Sensizliğe mahkumken
Başka gönüllere yol verip
Seni unutmak mümkün mü!

Aldanışları yaşamak
Aldatmak sana benzeyenleri
Anlık duygularla sana ihanettir
Sana bakar gibi başka gözler bakmak Şu koca surlarla çevrili kentte

Gül ve senin ay yüzün,
Kalbimdeki mavilik sevdasına
Eşlik ediyor;
Maziye lanetler okuyarak.
Senin ay yüzünle hançerler saplıyor&
Masmavi gökyüzü bağrıma!..

Geceleri esen Sam yeli
Nidasıyla hüzünler,
Sensizliği örtercesine
Esaretlerle eşkler yağdırıyor bağrıma
Senin ay yüzün ve gül!

Bir bulut olsan ve gelip
Sur kentine oluk oluk yağmur olup yağsan,
İçimdeki acıları Dicleye sürüklesen,
Mazideki hatalarımı unutursan…
Sonra güneş olup aydınlatsan ıslak sokakları
Ve umutla doldurup bağrımı yine
Çekip gitsen tersine
Peşinde umutlar bırakarak
Ay yüzlü güzel!..