Ahmet Coşkun - Serçecik

Bastı küfrü hakareti
Esti bir yiğitçe sallanıp
Uçtu kartallar pustu aslan
Cevap veren çıkmadı hiç
Çünkü çelik kafeste
Serçecik cik cik cik

Aslında yoktu hiç yürekcik
Kesilmedi sesi cik cik cik

Kartal bir gagayla kaldırırdı
Aslan bir pençeyle
Dokunsalar
Orman ateşe verilirdi
Dönerdi valste Serçecik cik cik cik

Aslında yoktu hiç yürekcik
Kesilmedi sesi cik cik cik

Orman kitabını kapmıştı
Tüyü bedeldi yüz nefere
Kendi kafesteydi ama
Ne çok kafesleri vardı
Doldururdu canavarları
Serçecik cik cik cik

Aslında yoktu hiç yürekcik
Kesilmedi sesi cik cik cik