Ahmet Coşkun - Sen Gidince

Sen gidince
Hüzün çöküyor buralara
Sanki koridorlar bomboş
Issız ki
Bir mahsun bir garip olur içim

Sen gidince
Bir özlem kaplar
Bin yüzyillık sanki
Çaresiz yaşlı kalırki bedenım

Hani baksam göremiyecem
Bağırsam duyamıyacaksın ya
Ayakkabı gıcırtısına hasret kulağım
Depremde dala tunemiş kuş misaliyim

Boşlukta döner durur hayalin