Ahmet Coşkun - Kanaat

Gün batımı ufukta gün sarardı
Mevsimler bitti bağda gül sarardı
Deli gönlüm hazana kapılıp karardı
Viranenin orta yerinde kurdum sofrayı

Bir deli ozanım meyle ederim yarenlik
Bilirim köre vız gelir karanlık
İçinde kaldığım bu devri bulanık
Ramazanın orta yerinde kurdum sofrayı

Şikayettim yok Kurttan Kuştan
Laf esirgemem Evliyadan puşttan
Tek tapanca gezerim doğuştan
Kaçmak isterim bu üstü açık koğuştan

Tanrım bana açtığın sayfalar biterken
Katında günah sevap tartılırken
Şahlar şahbazlar yalvarırken
Mahşerin orta yerinde kurmak isterim sofrayı