Ahmet Coşkun - Gönül

Kaç sevdaya bölündün be gönül
Yandın söndün kül olmadın be gönül
Her tarlaya her bahçeye ekildin
Bir dala bir güle tutunamadın be gönül

Ferman seni neylesin be gönül
Derman seni neylesin be gönül
Artık seni kimler eylesin
Eğlenmez yarelerdesin be gönül

Sana yakılan şarkılara gül be gönül
Sahte göz yaşlarını sil be gönül
Boş bir sevda olduğunu bil be gönül
Sen ne utanmazsın öl be gönül