Ahmet Çelik - Sen

Uykusuzluğun; gözlerimi yorduğunda,
Bir aşağı bir yukarı.
Kaldırım taşlarının arasına,
Sıkışmış düşüncelerin ortasında,
Haylaz duruşunla SEN!
Kaçırmak istiyorum bakışlarımı,
Adımlarımı farklı yönlere atarak.
Gecenin karanlığının bir yerinde,
Kaçmak ne mümkün
Elinde bir mum ışığıyla
Karşımda SEN!
Yıllar
Mevsimler
Aylar
Günler
Sel gibi geçiyor
Gözlerimin önünden
Zamanın girdabının Her düğümünde SEN!
Gündüz mü geceyi
Gece mi gündüzü kovalar
Bilmem ama
Hergün biraz daha beyazlıyor saçlarım.
Ya da
Kafamdaki ayışığım SEN!
Ayaklarım bitap düşmüş
Taşların üzerinde gidip gelmekten
Gözlerim uykuya yenik
Düşmek üzere
Tan yeri ağarmakta
Bir kanat sesi
Ürpertti beni ılık nefesi
Geceye damgasını vurdu
Üstündeki melek elbisesi
Sarhoş bir tebessüm ve SEN!