Tebrizden yalın ayak çıktı yola.
Her dağda derede vermedi mola.
Gönülü konyada celâli bula.
Saraya yıllardır beklenen şemsdir.
Karanlığa şimşek misali çakan.
Sana ait olmayanları yakan.
Küçücük delikten ummana bakan.
Koca mevlanayı tuş eden şemsdir.
Şemsin yanında günün hükmü olmaz.
Sensiz bu asırlar boş kalır dolmaz.
Sen gidince celâl ardında kalmaz.
Kendini kuyuda gösteren şemsdir.
Ene razıya dedi, candan döndü.
Her dönüşünde kendini bir gördü.
Maşuk olmadan, celâl bakar kördü.
Özünde vuslatı gösteren şemsdir
Şems ölürse bize kalır dediler.
Başını alıp kuyuya verdiler.
Feryatlar etti sahipsiz kediler.
Öksüze yetime dost olan şemsdir.
Sermayen varken ahu figan etme.
Destur almadan aşk bağına gitme.
Olgun gibi görünür yeni yetme.
Bülbül olup her bağda öten şemsdir.