Ahmet Çelik - Gök Kuşağı

Bekle demiştin
Gökkuşağının bittiği yerde!
Çocukluğumda hep oradaydım..
Ayları sayamaz
Güneşi, rüzgârı tanıyamaz oldum.
Derken geldi gençlik..
Toprağı, ağacı yazdım bir kenara!
Dağlar dizildi karşıma sıra sıra.
Aşmak geliyordu içimden engelleri..
Bekle demiştin
Her güneşin doğuşunda, batışında.!
Karanlık geceyi, yıldızların sarışında.
Kar'a, yağmura aldırmadan,
Oradaydım..
Baharla kışı
Yeşille toprak rengini,
Bir görmeye başlamıştım. Yalnızlıktan bazı geceler, üşüyordum.
Isınmak için yer aramak istediğimde,
Hep o ses
Bekle!
Bekleyerek geçti yıllar.
Belki mevsimlerin adlarını unutmuştum!
Sevdiklerimi ve kendimi unuttum!
Unutmadığım bir sen…
Bir de sesin..
Gökkuşağının bittiği yerde bekle!
Ayak yalın,
Baş kabak,
Yarı giyinik, yarı çıplak..
Bir lokma ekmeğe muhtaç,
Ama tok…..
Bekliyorum gökkuşağının bittiği yerde.!