Ahmet Çelik - Doğan Günü Seyret

Ferhatla dağ delsen, yar'e su versen
Doyurmaz deryalar, can olur nakti
Bedenin yok edip, toprağa sersen
Doğan günü seyret, bir şafak vakti.

Gecelerin yorgan, aşkınsa perde
Leyla mecnun yaşar, çöl denen yerde
Alaca karanlık, deva her derde
Doğan günü seyret, bir şafak vakti.

Hırkasız dervişe, virane yeter
Seherle birlikte, bülbüller öter
Uyanık olsan da, bayıltır eter
Doğan günü seyret, bir şafak vakti.

Sen de kızgınlığı, güneşe bırak
Sakın olmayasın, şeytana çırak Ne kadar yaşarsak, mezar son durak
Doğan günü seyret, bir şafak vakti.

Nasrettin hocayla, hanıma saklan
Yunus dergâhında, nur ile aklan
Sevda ayazında, bit ömrüm Haklan
Doğan günü seyret, bir şafak vakti.

Samimi duyguyla, ağlarsa gözler
Teselliden kaçar, kâr etmez sözler
Gönül sevgiliyi, her daim özler
Doğan günü seyret, bir şafak vakti.

Ukbaya gayretim, nefisle harap
Maşuktan başkaya, olmuşsam turap
Kandırmaz kalbimi, bin türlü şarap
Doğan günü seyret, bir şafak vakti.